zondag 27 maart 2011

Traditie


Zolang ik mij kan herinneren, krijg ik kort voor Pasen een prachtig versierd chocolade-ei. 
Toen ik nog een klein kind was, waren deze eieren versierd met pluche kuikentjes.
Een mooi gekleurde folie eromheen en wanneer je geluk had, zaten er binnen in dat chocolade-ei ook nog eens een paar kleine eitjes, al dat niet ook weer gevuld met "iets".
Meestal  heel zoet, een soort praline-ei.
Naar mate ik ouder werd, werd het paas-ei aangepast aan mijn smaak.
Zo is bijvoorbeeld mijn lievelingskleur paars.
Dus kreeg ik jaren lang een mooi paars ei, ook weer met allerlei paarse linten en bloemen versierd.
Een ei van melkchocolade, vond ik toen het lekkerst.
Ik weet niet meer wanneer deze traditie begon, kan dus ook niet meer precies terugrekenen hoeveel eieren ik tot nu toe heb gekregen, maar afgelopen vrijdag was het weer zover.
Mijn zeer oude vader kwam even op bezoek.
Hij belt altijd aan, want hij rijdt in een scootmobiel.
Ik help hem dan naar binnen en wij drinken gezellig een kopje koffie samen.
Ik zag het al door het raampje van de voordeur.
In het mandje voorop zijn scootmobiel lagen 2 mooie chocolade-paaseieren!!!!!
Ik was opnieuw weer verrast.
Hij merkte het op en zei:

"Ja, ik houd de traditie in ere!!!!......
maar de paarse eieren waren al op, vind je deze ook mooi?"

Toen ik de eieren voor dit bericht op de foto wilde zetten, kon ik er nog maar 1 vinden.....
waar zou nu toch die andere zijn?


maandag 21 maart 2011

Aan het strand van...

Wanneer ik zo aan het strand loop.....
langs van alles wat is aangespoeld.....
dan ga ik vanzelf een liedje zingen....
zachtjes in mijzelf.......

Dit liedje hoorde ik enkele jaren geleden voor het eerst.....
was meteen verkocht.....
wanneer het op de radio was, zat ik er meteen voor om het zo goed mogelijk te horen.....

Ik beluisterde het zo vaak......
zong mee voor zover ik het al kende......
en ineens kon ik het hele lied volledig meezingen.

Raar eigenlijk, want het is een vreemd lied.....
ik was er toch meteen helemaal weg van....
Komt ook omdat het door Boudewijn de Groot wordt gezongen.


Een tijdje later hoorde ik het ook gezongen door Freek de Jonge.
Freek schreef de tekst voor dit lied.
Nu kan ik niet goed kiezen van wie ik nu een video op mijn blog zal zetten.
Boudewijn zingt het gewoon mooier, dat vind ik.
Maar Freek zingt het zoals het is bedoeld, omdat hij het schreef.
Er is zo'n groot verschil tussen beide uitvoeringen.
Ik zet ze er allebei op.




Nu ben ik toch echt benieuwd welke jullie voorkeur heeft.


zondag 20 maart 2011

"De draad van Ariadne", een labyrint aan Zee.

Afgelopen week was het dan zover.
Tafel 2 en Tineke ontmoetten elkaar aan zee.
Wat zijn het inspirerende en vooral erg gezellige dagen geweest.

Meisjes, bedankt voor jullie gezelschap!!!!!

Hierboven zien jullie mijn uitwerking van deze uitdaging.
Eigenlijk paft er meteen, wanneer ik een nieuwe opdracht krijg, een idee op in mijn hoofd.
Nu ook weer.
Ik dacht meteen aan Ariadne, de stakker, zij dacht wanneer ze haar geliefde Theseus zou helpen, hij met haar zou trouwen.
Voor de hele Griekse mythe klik hier.
Soms verwerk ik traditioneel quiltwerk in een opdracht.
Ik ga mij steeds meer interesseren voor de oude traditionele quiltpatronen.
Wel geef ik daar mijn eigen draai aan.
Het is echt zo, dat ik alle quiltregels aan mijn laars lap.
Heerlijk!!!!!!!
Commentaren van:
 dit hoort zo niet,
of:
maar dat moet je zo doen hoor!
of:
alles moet wel dezelfde achtergrondkleur hebben!!!!!!
of:
 tja, vullen jullie zelf maar in.....
Dit alles gaat in mijn linker oor naar binnen en meteen door het rechter oor weer naar buiten!!!

Prachtig was het om te zien hoe verschillend het thema was uitgewerkt.



Voor een duidelijke foto van elke quilt verwijs ik naar de blogs van Emmy,

Het is zo langzamerhand wel duidelijk, dat ik meestal realistisch werk.
Ook nu weer.
Ik heb Ariadne uitgebeeld, met nog een draad in haar hand.


foto gemaakt door Sandra

Links van haar een soort kast met daarin de klossen, bijna allemaal leeg.
Op enkele zit nog en restje draad.
De klosjes zijn mijn eigen ontwerp, allemaal verschillend van kleur en ze staan allemaal rechtop!!!
Dit deel  en nog meer delen zijn met de hand doorgequilt.
De randen zijn machinaal doorgequilt.
Verder veel, heel erg veel handborduurwerk.


foto gemaakt door Sandra

Kijk nou toch eens hoe heerlijk haar rokje op-wappert in de wind!!!!
Ons idee om de quilt aan zee op de foto te zetten was leuk bedacht, maar alles waaide steeds weg.
Ergens was een stuk prikkeldraad, daar hebben wij nog geprobeerd de quilts aan te prikken, maar de wind lachte ons uit en ging opnieuw met alles aan de haal!
Maar zeg nu zelf, wat een sfeertje he?

Het was een prachtige eerste lentedag daar aan zee.
Volop van genoten.
Menig strandtent-terras bezocht.... 


foto gemaakt door Sandra
 
Sandra heeft een nieuwe opdracht uitgedeeld:

"De kracht van moeder aarde".

Er kunnen weer nieuwe plannen uitgewerkt worden.
Het pafje bleef uit, toen ik las waar nu aan gewerkt moet worden.
Maar eenmaal thuis, in eigen omgeving, ging er iets broeien......
Onze gast heeft aangegeven, graag nog eens met ons mee te doen!!!
Joepie, het feestje krijgt een vervolg!!!!



zaterdag 12 maart 2011

Cloth to cloth

De reden waarom ik met dit weblog ben begonnen is de workshop van Jude
Deze begon half januari. Veel van de behandelde stof was ik ooik al tegengekomen in een eerdere workshop, cloth to cloth.
Dit maakte ik toen.


In deze workshop werden allerlei weeftechnieken uitgelegd. Veel van geleerd en ik zag het al helemaal zitten om deze technieken in een kledingstuk te verwerken.

Prachtige struktuur door al het handborduurwerk.

 Het was daarom dat ik mij ook heb aangemeld voor de online workshop
"contemporary woven boro".

De techniek toepassen in een kledingstuk werd pas op het allerlaatst behandeld.
Ik ben dan ook nog maar net bezig met een linnen jurk met daarin geweven stukken.
Het is toch wel zo ontzettend leuk om te doen!!!
Geen plan vooraf, gewoon doen waar je zin in hebt. Heerlijk!! 
Wel moet je voordat het leuke werk kan beginnen alles met een invisible stitch vasthechten op een
 dunne ondergrond.
Zo zag dat er uit.


Ik ben er nu een week mee bezig en het gaat goed komen met die jurk


Om jullie goed te laten zien wat ik nu eigenlijk doe een detail...
Mijn inspiratie is een Mackintosh roos.


Nu is het zaterdag vandaag, 3 klosjes gemaakt, de rest moet wachten.
Want ik ga veel, heel erg veel klosjes knippen.
Die gaan mee volgende week naar zee.
Daar komt tafel 2 bij elkaar , met onze speciale gast.
Dan zien we eindelijk van elkaar, hoe we de uitdaging
 "Labyrint",
bedacht door Emmy hebben uitgewerkt.
dan ontvangen we ook weer een nieuwe opdracht.
Sandra is nu aan de beurt.
Altijd weer leuk en spannend . Afwachten waar we nu mee aan de slag moeten!!!

Dat gaat een mooie week worden, ga ik van genieten, daar aan zee.
Een weekje blogpauze dus.....
Tjuus en veel plezier bij alles wat je doet.

woensdag 9 maart 2011

2 diamantjes!!!!!


Al van af mijn 18e naai ik op een Husqvarna naaimachine.
Ik ben, wat je noemt, erg merk-trouw.
Van die eerste machine kreeg ik het voor elkaar om het spoelhuis te verslijten!!!
De dealer ( die van de naaimachine!!!!) had zoiets nog niet eerder meegemaakt.
Ik houd er van om achter de machine te zitten.
Het gesnor van het apparaat klinkt mij als muziek in de oren.
Voor mij zelf maak ik bijna alle kleding, in het verleden voor mijn achterban de werkkleding, ook overhemden,colberts en pantalons, voor onze kinderen eigenlijk alle kleding, spijkerpakken tot en met jassen toe.
Ja, wat eigenlijk niet!!!
Ik deed en doe dat omdat ik het zo verschrikkelijk leuk vind om te doen!!!
Ondertussen heb ik mijn 4e Husqvarna naaimachine.
Daar hoort software bij, die nu niet echt consumentvriendelijk is.
Op de handwerkbeurs in Zwolle, die van vorig jaar, stond ook zo'n diamantje te snorren.
Ik sprak de mevrouw die er achter zat aan en vroeg haar of zij misschien iemand wist die mij het een en ander over de software kon uitleggen.
Dat kan ik!!! was haar antwoord.
En zo gebeurde het, dat ik enkele ochtenden door haar op weg ben geholpen. Met goed resultaat.
Ik gebruik "het spul" nu tenminste!!!
Een tijdje terug vroeg zij mij of ik haar wilde helpen met het uitproberen van positioneren van de grote ring.
Deze ring meet 350 bij 360 mm.
Wanneer je daarmee werkt, moet halverwege de ring gedraaid.
Je werk zo gepositioneerd, dat het keurig aansluit op het vorige geborduurde stukje.
Zo gebeurde het, dat er op een dinsdagmorgen 2 diamantjes op mijn naaikamertje stonden ratelen.
Prachtig, wij zaten er bij te glunderen!!!


Nu was ik niet degene die de gouden tip heeft aangeleverd.
Het ging zelfs verschillende keren goed fout!!!!
Maar al doende, veel proberen, logisch nadenken, kwam mijn lerares tot een aantal stappen, waarna het op de millimeter nauwkeurig voor elkaar kwam.
Die stappen kon ik gelukkig ook geheel zelfstandig uitvoeren.

het begin van.....

Wij probeerden ook andere patronen in een kleinere ring uit, dat lukte ook goed.
Na een aantal uren zaten we beiden met rode oogjes achter de machine.
Tijd om te stoppen dus.

Bij de spelden zijn de aansluitpunten. Zien jullie hoe mooi dat bij elkaar komt?
Een leerzame dag, die nog een vervolg krijgt.
Ik werd wederom gevraags om "iets" uit te proberen.
Trapunto op de naaimachine.
Dit bericht krijgt dus een vervolg. Duurt nog wel even, want die afspraak is pas eind april.
Wat een leuk vooruitzicht, het mag van mij al wel morgen!!!!
Maar ondertussen zit ik niet stil hoor, van alles onder handen.
Ik beleef daar veel plezier aan.
Dat wens ik jullie ook toe, bij alles wat je doet!!
Tjuus.


zondag 6 maart 2011

Poppendokter

Dit is de onderkant van een schoentje.
Het schoentje van een pop.
Deze pop werd gemaakt in oktober 1990.

Enkele weken geleden werd ik gebeld door een mevrouw.
Ik kwam zo achter de stofzuiger vandaan, was wat geirriteerd, "iets met een pop"......zei mijn achterban....
Hallo, u spreekt met Willy....
"Maakte u lang geleden poppen?"
"Ja".......
"Moet u eens luisteren, mijn man haalde uit de kliko van onze dochter een pop.
Hij haalde het eruit en ik zag onder een schoentje uw naam.
Bijna heel het dorp afgebeld en ja!!!! nu heb ik u te pakken!!!!
Het hoedje van de pop is kapot, wilt u het restaureren?"


Toen bleef het even stil.
Ik heb de poppenmakerij lang geleden gesloten.
Een minder goede ervaring maakte er een eind aan.
Het was goed, een leuke baan lonkte, er waren zoveel, zo heel erg veel poppen gemaakt,
het was goed zo.
Maar ik was wel verrast dat na zoveel jaren opeens een popje weer opdook.
De mevrouw kon erg goed uitleggen hoe het er uit zag. Het lag op een blad, gedragen door een kikker.
Ik wist meteen welk popje dit was.
Afspraak gemaakt,
 leuk echtpaar ontvangen,
en in een wijndoos, in een zachte doek daar lag het.
Zag er toch na al die jaren nog zo mooi uit. 

"Ik ga het maken"  was mijn reaktie.
De klei kreeg ik van een vriendin en ik kon aan de slag.


Popje in plastic, met een nieuw hoedje

Het werken met klei is niet meer mijn "ding".
Vieze vingers, de klei droogt snel op, dus je moet om een goede feeling te houden vaak je handen wassen, maar toch was het leuk om te doen!!!
Afgelopen vrijdag heeft een heel blij echtpaar het popje weer opgehaald.
Dochter was met stomheid geslagen, zo blij, zag nu eindelijk hoe het popje op het blad moest liggen.
Blijkbaar heeft het al die jaren in een verkeerde houding gelegen!!
Stakkertje....
Kijk zo hoort het

voorkant

achterkant
 




















Het heeft een paar dagen op de schoorsteenmantel gestaan en ik zei tegen mijn achterban:
"Ik zou het zo willen hebben".


zaterdag 5 maart 2011

Belofte maakt schuld



Dit is 't ie dan, mijn gebreide rok.
Het was een hele verkleedpartij vanmorgen.
Dat valt echt niet mee om jezelf op de foto te krijgen.
En dan ook meteen die rok charmant in beeld.
Van alles heb ik geprobeerd, buiten, binnen, met de zelfontspanner, voor de spiegel.
Het leek nergens op.
Dus de rok(ken), ja, ja, ik maakte er 2!!!!!
op de vloer gelegd en zo maar een foto gemaakt.

Dat dragen en fotograferen moet echt door iemand anders worden gedaan.
Die iemand, heel veel iemanden, is/zijn er wel, maar nu deze morgen even niet.


Het was trouwens hier afgelopen week wel de zoete inval. Ik heb eigenlijk niets handwerkerigs gedaan.
Een paar steekjes gebreid, dat was het wel zo ongeveer.
Veel aanloop gehad, altijd leuk.
Heel veel koffie gedronken, niet altijd zo leuk.
Maar het is zo gezellig om even met je bezoek lekker te gaan zitten en bij te praten!!

Er was ook "echte visite"!!!!
Een hele dag lang, tot in de avond.
waren hier.
Dat zijn mooie dagen, waarop wij elkaar veel laten zien en daardoor elkaar inspireren.
Nu had ik geen inspiratie uit te delen.
Ben eerst bezig alles wat onder handen is af te maken en het labyrint moet nog een paar weken geheim blijven.
 Maar Emmy is bezig met een sneeuwmannenquilt, oei, oei, oei, daar gaan mijn vingers wel van jeuken hoor!!!
Sandra had iets met klaprozen in een heel aparte techniek.
Dunne lagen over elkaar heen.
Geen vulling, ruwe randen.
Daarvoor moet je bij Sandra zijn hoor, die probeert van alles en nog wat uit.
Wij (lees Emmy en ik) profiteren daar nogal eens van

                       Dit is de andere rok.
Ze dragen heel fijn.
Blijven goed in vorm omdat ik ze gebreid heb met sokken garen.

Wanneer ik ze draag, en dat is heel vaak, (zo lekker warm!!!) krijg ik altijd reacties.
Bijna niemand geloofd, dat ik ze zelf, met de hand heb gebreid. Het gaat echt vanzelf, lekker in de stoel brei je zo een eind weg.
Het zijn banen met verkorte toeren.
Die banen naai je netjes aan elkaar.
Ik deed dat steeds wanner ik weer een eindje had gebreid.
Dat scheelde veel telwerk.


De rood/oranje is gebreid van Kureyon Sock Yarn van Noro.
De blauw/turquoise van Drops Delight. Beide garens zijn eigenlijk sokkenwol., hebben een polyamide toevoeging waardoor de draad sterk is.
Het patroon komt uit Noro, the world of nature, vol. 26.

Zo, hiermee is een belofte ingelost en ga ik aan het klossen.
't Is zaterdag en er liggen 10 geknipte klosjes klaar.
Wanneer deze vandaag af komen, ligt mijn aantal
"klosjes-af"
 op 100, bijna de helft.

Heel veel plezier bij alles wat je doet,
tjuus.