dinsdag 24 mei 2011

Naast elkaar


Maandagmiddag 16 mei 2011 werd ons eerste kleinkind
***Fleur***
geboren.
Een schattig klein, lief, sterk en dapper meisje.

Wij leggen nu
intense dankbaarheid,
naast,
inmens verdriet.
..........




zondag 15 mei 2011

*******
Wij kunnen elkaar
pas wezenlijk zien,
als ik de moeite neem
mijn ogen te sluiten,
om door die van jou
de wereld te aanschouwen.
*******

Vrijdagmiddag 29 april 2011 kwam er een groot verdriet in ons leven.
Zo groot, dat het gevoel een zondagskind te zijn, ver weg is.
Heel ver weg.

Naald en draad geven troost.
Ik werk aan de klosjesquilt en deze vordert gestaag.
De klosjes heten voor deze quilt geen klosjes meer maar "Rensjes".
De zachte kleuren troosten....

Ik maak foto's van het proces.
Er komt een dag waarop ik deze zal laten zien.

Het lukt nu even niet om met regelmaat te bloggen.


"Mama, ik ben jouw Angie he?"
"Ja lieverd, jij bent mijn Angie!".

maandag 25 april 2011

Af, voor ik er erg in had.


Vandaag, aan het eind van de middag, voor ik er erg in had, lag het allerlaatste geknipte klosje in mijn klosjesbakje.
Nr. 220!!!
Afgelopen zaterdag had ik er 30 geknipt.
Zo tussen allerlei werkzaamheden door, heb ik zitten werken aan de klosjes.
Zo'n handig klein dingetje om even overal en nergens tussendoor te maken.
Vanmiddag, lag daar zomaar het allerlaatste klosje.

Hier zien jullie 21 stapeltjes van 10 klosjes lekker in het zonnetje liggen



En nu liggen er 220 door elkaar geschud in een grote schoenendoos.
Geen foto van, maar het is ook echt geen mooi gezicht hoor.
Vanavond maar eens een klosjesplan gemaakt, hoe ik ze aan elkaar zal zetten en welke rand er omheen komt.
Dat plan ziet er zo uit.


De bovenste 3 langwerpige vakken, daar ben ik iets heel leuks mee van plan.
Eerst maar eens proberen of dat wel wil lukken.
Je kan wel iets bedenken, maar dat wil nog niet zeggen dat het een goed plan is.
 Als het er mooi uit ziet, laat ik er meer van zien.
Om de beide vlakken van 110 klosjes komt een rand van 98 geborduurde exemplaren.
Het wordt minder warm weer, dus de komende week maar eens een aantal uren achter mijn diamantje.
Ik had voldoende "been" voor de achtergrond van wit gekreukt linnen.
Voor wie de laatste zin abacadabra is, kijk hier maar even.
Er is zelfs een heel been over gebleven.

Nu kan dan het leuke werk beginnen van het aan elkaar zetten van de klosjes.
Daarvoor is het nu jammer genoeg te laat,
wie weet morgen......?


vrijdag 22 april 2011

Paasbomen


Paasboom

Ongeveer een week voor Pasen haal ik de paasbomen van zolder.
De ramen van de kamer worden aan de binnenkant goed gewassen en glimmend gepoetst.
De Paasbomen worden dan neergezet.
Dit is altijd weer een verrassing.
Wanneer die bomen van de donkere zolder naar beneden worden gedragen, zijn ze zwaar en stoffig.
De eieren zijn dan nog opgeborgen in een speciale doos.
Die doos komt na de bomen van zolder.
Eerst alles op de keukentafel om bekeken te worden.
De bomen worden afgestoft en bekleed met buxus.
Dan komt er toch zo'n mooi moment:

Het "inhangen" van de eieren. 

Hoe was het ook al weer?
Hoe zag het er vorig jaar uit?
Jaren geleden stond in dit blad een artikel over geborduurde eieren.
Deze eieren hingen in een paasboom.
Ik hoefde maar met dat handwerkblad naar mijn vader te gaan, hem die boom laten zien en hij stelde al voor er 2 voor mij te maken!
Het zijn prachtige bomen geworden, met handgedraaide sierknopjes en eveneens handgedraaide bolletjes als pootjes.
En....ze zijn van eikenhout, het lievelingsmateriaal van mijn vader.
De eieren kocht ik bij de bloemist.
 Kunsteieren, precies even groot als het ei van een kip.
Ze werden beschilderd, er zijn erbij met een gehaakt netje, heel fijn nld. 1,5!!!,
Kleine mooi glanzende plaatjes heb ik in reepjes geknipt en stuk voor stuk om de eieren geplakt,
En ik heb er 6 geborduurd op kaaslinnen, wat eerst een nachtje in sterke thee had gelegen.
Een mooi draadje eromheen geplakt en zo kunnen ze aan de takken van de paasboom worden opgehangen.
Voor ieder voorraam van de kamer staat zo'n boom.

Zo ziet dat er van binnen uit.



  


  



                                                 
                                                 
 En zo van buiten.



  


   





De eieren worden er door de loop der jaren niet mooier op.
Sommige zijn wat gebarsten door de warmte van de zon, de reepjes opgeplakt papier laten hier en daar los.
Maar ik laat dat zo, ik houd daarvan.
Het is de "charme" van de tijd.
Ze mogen nog blijven staan tot dinsdag, dan gaat alles weer voor een jaar naar de donkere zolder.

Reepjes papier om het ei geplakt
Fijne Pasen voor jullie allemaal.

zaterdag 9 april 2011

Klosjeszaterdag


Het is al weer een tijdje geleden dat ik over klosjes een bericht publiceerde.
Maar er is echt wel aan gewerkt hoor!!!
Aan zee maakte ik er bijna 30, 28 om precies te zijn.
Op bovenstaande foto, zie je ze liggen, op de rand van het terrasmuurtje.
Die dag was het nevelig, je kan, en dat is heel jammer, niet de zee achter de klosjes zien.
Maar geloof mij: er is zee, links zee, rechts zee.
In het huis daar, zie je vanuit de kamer, zee, zee en nog eens zee.
Zo mooi!
Maar na 5 dagen zee en meestal ook wind, is het aan de rand van de Veluwe ook heel prettig vertoeven.
Wij hebben hier vlakte, langs de IJssel,
 en bos, Veluws bos.
Vandaag is het zaterdag en vanmorgen zijn er weer 10 klosjes geknipt.
Ondertussen staat mijn teller op 160.
 Na deze 10 dus al 170!
Ondertussen was ik wat aan het spelen met mijn borduursoftware.
Leuk verslavend spul wanneer je een beetje in de gaten hebt hoe het werkt.
Een klosjesborduurpatroon ontworpen, zo vanuit de luie stoel, om het maar eens te proberen, als oefening.
Het leek wel aardig, dus ook maar uitgeprobeerd op mijn Diamantje.
Kijk nu toch eens hoe mooi dat is geworden.

Hier zijn heel veel variaties op mogelijk, qua kleur, maar ook qua patroonvulling.
Dit geborduurde klosje is even groot als de andere, dus ik denk nu, dat ik ook een aantal van deze geborduurde exemplaren ga toevoegen.
Eerst maar eens brainstormen over hoe en waar ik die zal plaatsen.
Leuk, leuk, leuk vooruitzicht!!
'k Heb al plezier vooruit als ik daar aan denk.
Voor jullie ook veel plezier bij alles wat je gaat doen!
Tjuus.

woensdag 6 april 2011

Dolen...doolde...gedoold....

Deze 12 wandelschoenen doolden gisteren door de Veluwse bossen, nabij Harderwijk....
Deze schoenen waren enthousiast gestart in Elspeet, voor het tweede deel van het
"Elf wegenpad".
Een wandeling van 2 grote lussen, rondom Nunspeet.
Het is altijd een cryptisch gebeuren waar en hoe de auto's worden verdeeld, geparkeerd, wie waar?
Dat was gisteren goed geregeld.
Onze Tom-tommen navigeerden ons naar de parkeerplaats aan de Koeweg in Harderwijk.
Het liep gesmeerd, als een trein.
De 12 schoenen liepen een prachtige wandeling door een stuk
Veluws oer-bos.
Het was zo stil, behalve het ruisen van de bomen geen ander geluid te horen.
Nou...behalve dan het gelach, na een mop, zeer professioneel verteld door J.
Een kopje koffie onderweg in een sjieke bedoening.
Wij in verregende, verwaaide wandelkleding....
Modder op de glanzende parketvloer.....
Maar lekkere koffie!!! en o zo heerlijke brownies!!!!!
De wandeling verliep vlot, tot het eindpunt van die dag.
We hadden het heel goed uitgedokterd,
Aan het eind zou de auto staan, aan de Koeweg, waar de wandeling kort langs liep.
Maar eenmaal op dat punt, waren wel parkeerplaatsen, maar onze auto stond daar niet!
Wanneer 6 vrouwen zich gaan bemoeien met welke kant we nu uit moeten gaan,
dan loop je eerst naar rechts, dan rechtdoor, een weet zeker dat in de verte een weg loopt waar we kunnen uitzoeken hoe het nu precies ook al weer was, waar we de auto hadden geparkeerd.
Een ander ziet in de verte een auto geparkeerd staan en wil daar al wel zo naar toe.
Maar allemaal bij elkaar blijven was een goed advies van een van ons.
Chapeau W!
Dan maar vragen onderweg, vriendelijke scholieren hielpen ons de juiste kant op.
Het dolen werd weer wandelen en ja hoor, in de verte zagen we onze auto al staan.
Niemand kan nu het woord Koeweg nog horen, volgende keer gaat een apparaat mee, waarmee wij zonder problemen onze geparkeerde auto terug kunnen vinden.
A heeft zo'n apparaat, waarvan ik nu echt de naam niet meer weet....
GPS...?, of schrijf ik nu iets heel doms.....?
Ik raad jullie aan voor een vakkundig verslag van deze wandeling Rubato
te bezoeken.

zondag 27 maart 2011

Traditie


Zolang ik mij kan herinneren, krijg ik kort voor Pasen een prachtig versierd chocolade-ei. 
Toen ik nog een klein kind was, waren deze eieren versierd met pluche kuikentjes.
Een mooi gekleurde folie eromheen en wanneer je geluk had, zaten er binnen in dat chocolade-ei ook nog eens een paar kleine eitjes, al dat niet ook weer gevuld met "iets".
Meestal  heel zoet, een soort praline-ei.
Naar mate ik ouder werd, werd het paas-ei aangepast aan mijn smaak.
Zo is bijvoorbeeld mijn lievelingskleur paars.
Dus kreeg ik jaren lang een mooi paars ei, ook weer met allerlei paarse linten en bloemen versierd.
Een ei van melkchocolade, vond ik toen het lekkerst.
Ik weet niet meer wanneer deze traditie begon, kan dus ook niet meer precies terugrekenen hoeveel eieren ik tot nu toe heb gekregen, maar afgelopen vrijdag was het weer zover.
Mijn zeer oude vader kwam even op bezoek.
Hij belt altijd aan, want hij rijdt in een scootmobiel.
Ik help hem dan naar binnen en wij drinken gezellig een kopje koffie samen.
Ik zag het al door het raampje van de voordeur.
In het mandje voorop zijn scootmobiel lagen 2 mooie chocolade-paaseieren!!!!!
Ik was opnieuw weer verrast.
Hij merkte het op en zei:

"Ja, ik houd de traditie in ere!!!!......
maar de paarse eieren waren al op, vind je deze ook mooi?"

Toen ik de eieren voor dit bericht op de foto wilde zetten, kon ik er nog maar 1 vinden.....
waar zou nu toch die andere zijn?


maandag 21 maart 2011

Aan het strand van...

Wanneer ik zo aan het strand loop.....
langs van alles wat is aangespoeld.....
dan ga ik vanzelf een liedje zingen....
zachtjes in mijzelf.......

Dit liedje hoorde ik enkele jaren geleden voor het eerst.....
was meteen verkocht.....
wanneer het op de radio was, zat ik er meteen voor om het zo goed mogelijk te horen.....

Ik beluisterde het zo vaak......
zong mee voor zover ik het al kende......
en ineens kon ik het hele lied volledig meezingen.

Raar eigenlijk, want het is een vreemd lied.....
ik was er toch meteen helemaal weg van....
Komt ook omdat het door Boudewijn de Groot wordt gezongen.


Een tijdje later hoorde ik het ook gezongen door Freek de Jonge.
Freek schreef de tekst voor dit lied.
Nu kan ik niet goed kiezen van wie ik nu een video op mijn blog zal zetten.
Boudewijn zingt het gewoon mooier, dat vind ik.
Maar Freek zingt het zoals het is bedoeld, omdat hij het schreef.
Er is zo'n groot verschil tussen beide uitvoeringen.
Ik zet ze er allebei op.




Nu ben ik toch echt benieuwd welke jullie voorkeur heeft.


zondag 20 maart 2011

"De draad van Ariadne", een labyrint aan Zee.

Afgelopen week was het dan zover.
Tafel 2 en Tineke ontmoetten elkaar aan zee.
Wat zijn het inspirerende en vooral erg gezellige dagen geweest.

Meisjes, bedankt voor jullie gezelschap!!!!!

Hierboven zien jullie mijn uitwerking van deze uitdaging.
Eigenlijk paft er meteen, wanneer ik een nieuwe opdracht krijg, een idee op in mijn hoofd.
Nu ook weer.
Ik dacht meteen aan Ariadne, de stakker, zij dacht wanneer ze haar geliefde Theseus zou helpen, hij met haar zou trouwen.
Voor de hele Griekse mythe klik hier.
Soms verwerk ik traditioneel quiltwerk in een opdracht.
Ik ga mij steeds meer interesseren voor de oude traditionele quiltpatronen.
Wel geef ik daar mijn eigen draai aan.
Het is echt zo, dat ik alle quiltregels aan mijn laars lap.
Heerlijk!!!!!!!
Commentaren van:
 dit hoort zo niet,
of:
maar dat moet je zo doen hoor!
of:
alles moet wel dezelfde achtergrondkleur hebben!!!!!!
of:
 tja, vullen jullie zelf maar in.....
Dit alles gaat in mijn linker oor naar binnen en meteen door het rechter oor weer naar buiten!!!

Prachtig was het om te zien hoe verschillend het thema was uitgewerkt.



Voor een duidelijke foto van elke quilt verwijs ik naar de blogs van Emmy,

Het is zo langzamerhand wel duidelijk, dat ik meestal realistisch werk.
Ook nu weer.
Ik heb Ariadne uitgebeeld, met nog een draad in haar hand.


foto gemaakt door Sandra

Links van haar een soort kast met daarin de klossen, bijna allemaal leeg.
Op enkele zit nog en restje draad.
De klosjes zijn mijn eigen ontwerp, allemaal verschillend van kleur en ze staan allemaal rechtop!!!
Dit deel  en nog meer delen zijn met de hand doorgequilt.
De randen zijn machinaal doorgequilt.
Verder veel, heel erg veel handborduurwerk.


foto gemaakt door Sandra

Kijk nou toch eens hoe heerlijk haar rokje op-wappert in de wind!!!!
Ons idee om de quilt aan zee op de foto te zetten was leuk bedacht, maar alles waaide steeds weg.
Ergens was een stuk prikkeldraad, daar hebben wij nog geprobeerd de quilts aan te prikken, maar de wind lachte ons uit en ging opnieuw met alles aan de haal!
Maar zeg nu zelf, wat een sfeertje he?

Het was een prachtige eerste lentedag daar aan zee.
Volop van genoten.
Menig strandtent-terras bezocht.... 


foto gemaakt door Sandra
 
Sandra heeft een nieuwe opdracht uitgedeeld:

"De kracht van moeder aarde".

Er kunnen weer nieuwe plannen uitgewerkt worden.
Het pafje bleef uit, toen ik las waar nu aan gewerkt moet worden.
Maar eenmaal thuis, in eigen omgeving, ging er iets broeien......
Onze gast heeft aangegeven, graag nog eens met ons mee te doen!!!
Joepie, het feestje krijgt een vervolg!!!!



zaterdag 12 maart 2011

Cloth to cloth

De reden waarom ik met dit weblog ben begonnen is de workshop van Jude
Deze begon half januari. Veel van de behandelde stof was ik ooik al tegengekomen in een eerdere workshop, cloth to cloth.
Dit maakte ik toen.


In deze workshop werden allerlei weeftechnieken uitgelegd. Veel van geleerd en ik zag het al helemaal zitten om deze technieken in een kledingstuk te verwerken.

Prachtige struktuur door al het handborduurwerk.

 Het was daarom dat ik mij ook heb aangemeld voor de online workshop
"contemporary woven boro".

De techniek toepassen in een kledingstuk werd pas op het allerlaatst behandeld.
Ik ben dan ook nog maar net bezig met een linnen jurk met daarin geweven stukken.
Het is toch wel zo ontzettend leuk om te doen!!!
Geen plan vooraf, gewoon doen waar je zin in hebt. Heerlijk!! 
Wel moet je voordat het leuke werk kan beginnen alles met een invisible stitch vasthechten op een
 dunne ondergrond.
Zo zag dat er uit.


Ik ben er nu een week mee bezig en het gaat goed komen met die jurk


Om jullie goed te laten zien wat ik nu eigenlijk doe een detail...
Mijn inspiratie is een Mackintosh roos.


Nu is het zaterdag vandaag, 3 klosjes gemaakt, de rest moet wachten.
Want ik ga veel, heel erg veel klosjes knippen.
Die gaan mee volgende week naar zee.
Daar komt tafel 2 bij elkaar , met onze speciale gast.
Dan zien we eindelijk van elkaar, hoe we de uitdaging
 "Labyrint",
bedacht door Emmy hebben uitgewerkt.
dan ontvangen we ook weer een nieuwe opdracht.
Sandra is nu aan de beurt.
Altijd weer leuk en spannend . Afwachten waar we nu mee aan de slag moeten!!!

Dat gaat een mooie week worden, ga ik van genieten, daar aan zee.
Een weekje blogpauze dus.....
Tjuus en veel plezier bij alles wat je doet.

woensdag 9 maart 2011

2 diamantjes!!!!!


Al van af mijn 18e naai ik op een Husqvarna naaimachine.
Ik ben, wat je noemt, erg merk-trouw.
Van die eerste machine kreeg ik het voor elkaar om het spoelhuis te verslijten!!!
De dealer ( die van de naaimachine!!!!) had zoiets nog niet eerder meegemaakt.
Ik houd er van om achter de machine te zitten.
Het gesnor van het apparaat klinkt mij als muziek in de oren.
Voor mij zelf maak ik bijna alle kleding, in het verleden voor mijn achterban de werkkleding, ook overhemden,colberts en pantalons, voor onze kinderen eigenlijk alle kleding, spijkerpakken tot en met jassen toe.
Ja, wat eigenlijk niet!!!
Ik deed en doe dat omdat ik het zo verschrikkelijk leuk vind om te doen!!!
Ondertussen heb ik mijn 4e Husqvarna naaimachine.
Daar hoort software bij, die nu niet echt consumentvriendelijk is.
Op de handwerkbeurs in Zwolle, die van vorig jaar, stond ook zo'n diamantje te snorren.
Ik sprak de mevrouw die er achter zat aan en vroeg haar of zij misschien iemand wist die mij het een en ander over de software kon uitleggen.
Dat kan ik!!! was haar antwoord.
En zo gebeurde het, dat ik enkele ochtenden door haar op weg ben geholpen. Met goed resultaat.
Ik gebruik "het spul" nu tenminste!!!
Een tijdje terug vroeg zij mij of ik haar wilde helpen met het uitproberen van positioneren van de grote ring.
Deze ring meet 350 bij 360 mm.
Wanneer je daarmee werkt, moet halverwege de ring gedraaid.
Je werk zo gepositioneerd, dat het keurig aansluit op het vorige geborduurde stukje.
Zo gebeurde het, dat er op een dinsdagmorgen 2 diamantjes op mijn naaikamertje stonden ratelen.
Prachtig, wij zaten er bij te glunderen!!!


Nu was ik niet degene die de gouden tip heeft aangeleverd.
Het ging zelfs verschillende keren goed fout!!!!
Maar al doende, veel proberen, logisch nadenken, kwam mijn lerares tot een aantal stappen, waarna het op de millimeter nauwkeurig voor elkaar kwam.
Die stappen kon ik gelukkig ook geheel zelfstandig uitvoeren.

het begin van.....

Wij probeerden ook andere patronen in een kleinere ring uit, dat lukte ook goed.
Na een aantal uren zaten we beiden met rode oogjes achter de machine.
Tijd om te stoppen dus.

Bij de spelden zijn de aansluitpunten. Zien jullie hoe mooi dat bij elkaar komt?
Een leerzame dag, die nog een vervolg krijgt.
Ik werd wederom gevraags om "iets" uit te proberen.
Trapunto op de naaimachine.
Dit bericht krijgt dus een vervolg. Duurt nog wel even, want die afspraak is pas eind april.
Wat een leuk vooruitzicht, het mag van mij al wel morgen!!!!
Maar ondertussen zit ik niet stil hoor, van alles onder handen.
Ik beleef daar veel plezier aan.
Dat wens ik jullie ook toe, bij alles wat je doet!!
Tjuus.


zondag 6 maart 2011

Poppendokter

Dit is de onderkant van een schoentje.
Het schoentje van een pop.
Deze pop werd gemaakt in oktober 1990.

Enkele weken geleden werd ik gebeld door een mevrouw.
Ik kwam zo achter de stofzuiger vandaan, was wat geirriteerd, "iets met een pop"......zei mijn achterban....
Hallo, u spreekt met Willy....
"Maakte u lang geleden poppen?"
"Ja".......
"Moet u eens luisteren, mijn man haalde uit de kliko van onze dochter een pop.
Hij haalde het eruit en ik zag onder een schoentje uw naam.
Bijna heel het dorp afgebeld en ja!!!! nu heb ik u te pakken!!!!
Het hoedje van de pop is kapot, wilt u het restaureren?"


Toen bleef het even stil.
Ik heb de poppenmakerij lang geleden gesloten.
Een minder goede ervaring maakte er een eind aan.
Het was goed, een leuke baan lonkte, er waren zoveel, zo heel erg veel poppen gemaakt,
het was goed zo.
Maar ik was wel verrast dat na zoveel jaren opeens een popje weer opdook.
De mevrouw kon erg goed uitleggen hoe het er uit zag. Het lag op een blad, gedragen door een kikker.
Ik wist meteen welk popje dit was.
Afspraak gemaakt,
 leuk echtpaar ontvangen,
en in een wijndoos, in een zachte doek daar lag het.
Zag er toch na al die jaren nog zo mooi uit. 

"Ik ga het maken"  was mijn reaktie.
De klei kreeg ik van een vriendin en ik kon aan de slag.


Popje in plastic, met een nieuw hoedje

Het werken met klei is niet meer mijn "ding".
Vieze vingers, de klei droogt snel op, dus je moet om een goede feeling te houden vaak je handen wassen, maar toch was het leuk om te doen!!!
Afgelopen vrijdag heeft een heel blij echtpaar het popje weer opgehaald.
Dochter was met stomheid geslagen, zo blij, zag nu eindelijk hoe het popje op het blad moest liggen.
Blijkbaar heeft het al die jaren in een verkeerde houding gelegen!!
Stakkertje....
Kijk zo hoort het

voorkant

achterkant
 




















Het heeft een paar dagen op de schoorsteenmantel gestaan en ik zei tegen mijn achterban:
"Ik zou het zo willen hebben".


zaterdag 5 maart 2011

Belofte maakt schuld



Dit is 't ie dan, mijn gebreide rok.
Het was een hele verkleedpartij vanmorgen.
Dat valt echt niet mee om jezelf op de foto te krijgen.
En dan ook meteen die rok charmant in beeld.
Van alles heb ik geprobeerd, buiten, binnen, met de zelfontspanner, voor de spiegel.
Het leek nergens op.
Dus de rok(ken), ja, ja, ik maakte er 2!!!!!
op de vloer gelegd en zo maar een foto gemaakt.

Dat dragen en fotograferen moet echt door iemand anders worden gedaan.
Die iemand, heel veel iemanden, is/zijn er wel, maar nu deze morgen even niet.


Het was trouwens hier afgelopen week wel de zoete inval. Ik heb eigenlijk niets handwerkerigs gedaan.
Een paar steekjes gebreid, dat was het wel zo ongeveer.
Veel aanloop gehad, altijd leuk.
Heel veel koffie gedronken, niet altijd zo leuk.
Maar het is zo gezellig om even met je bezoek lekker te gaan zitten en bij te praten!!

Er was ook "echte visite"!!!!
Een hele dag lang, tot in de avond.
waren hier.
Dat zijn mooie dagen, waarop wij elkaar veel laten zien en daardoor elkaar inspireren.
Nu had ik geen inspiratie uit te delen.
Ben eerst bezig alles wat onder handen is af te maken en het labyrint moet nog een paar weken geheim blijven.
 Maar Emmy is bezig met een sneeuwmannenquilt, oei, oei, oei, daar gaan mijn vingers wel van jeuken hoor!!!
Sandra had iets met klaprozen in een heel aparte techniek.
Dunne lagen over elkaar heen.
Geen vulling, ruwe randen.
Daarvoor moet je bij Sandra zijn hoor, die probeert van alles en nog wat uit.
Wij (lees Emmy en ik) profiteren daar nogal eens van

                       Dit is de andere rok.
Ze dragen heel fijn.
Blijven goed in vorm omdat ik ze gebreid heb met sokken garen.

Wanneer ik ze draag, en dat is heel vaak, (zo lekker warm!!!) krijg ik altijd reacties.
Bijna niemand geloofd, dat ik ze zelf, met de hand heb gebreid. Het gaat echt vanzelf, lekker in de stoel brei je zo een eind weg.
Het zijn banen met verkorte toeren.
Die banen naai je netjes aan elkaar.
Ik deed dat steeds wanner ik weer een eindje had gebreid.
Dat scheelde veel telwerk.


De rood/oranje is gebreid van Kureyon Sock Yarn van Noro.
De blauw/turquoise van Drops Delight. Beide garens zijn eigenlijk sokkenwol., hebben een polyamide toevoeging waardoor de draad sterk is.
Het patroon komt uit Noro, the world of nature, vol. 26.

Zo, hiermee is een belofte ingelost en ga ik aan het klossen.
't Is zaterdag en er liggen 10 geknipte klosjes klaar.
Wanneer deze vandaag af komen, ligt mijn aantal
"klosjes-af"
 op 100, bijna de helft.

Heel veel plezier bij alles wat je doet,
tjuus.


zaterdag 26 februari 2011

10 en het labyrint

Deze week heb ik 10 klosjes gemaakt.
Vandaag alle 10 en dat is voor op 1 dag best wel veel.
Gewoon lekker in de stoel, dus niet terwijl ik eigenlijk met iets anders bezig was.
Vertelde ik vorige week heel trots dat er 20 waren gemaakt, las ik even later bij Tineke, dat zij soms wel 30 !!!, ja, ja, 30 klosjes maakte in een week. Er zelfs vroeg voor op stond.
Baas boven baas.......
Tot nu toe kom ik niet verder dan 20 in 1 week.
Maar bij mij zijn nu ondertussen 90 klosjes af.
Ik wil zo graag beginnen met het aan elkaar zetten, maar daar moet ik echt geduld mee hebben, 
dat is beter van niet, lees hier  maar waarom.
Maar wanneer er weer 10 af zijn, dan leg ik ze even aan elkaar op tafel, om alvast schik te krijgen van het eindresultaat.

Zo houd ik de moed er in!!!

Deze week is de meeste tijd gaan zitten in het labyrint.
Dagen lang aan gewerkt.
De quilt is bijna af en wanneer ik er naar kijk zie ik er niet af, hoeveel uren en dagen aan tijd ik daar in heb gestoken.
Het wordt echt tijd om deze quilt af te hebben, want ik kan er maar geen eind aan breien.
Nou ja, breien....ja eigenlijk ook wel, want er zitten enkele gebreide stukjes in!!

En zomaar, zonder dat ik dat bedoelde, kwam er een klein labyrintje tevoorschijn...
Geborduurd met garen gekocht in Birmingham.
Wat een moeilijk garen is dit om mee te werken.
Het stroopt op, breekt bij het oog van de naald af, de prachtige glans, waar ik zo op was gevallen toen ik dit garen zag, verdwijnt na een aantal steken, enz, enz.
Maar ik vind het nog steeds een prachtig garen, heel mooi van kleur en op dit garen is de rest van mijn quilt afgestemd.
Niet zo snugger, maar daar had ik geen weet van toen ik de stoffen ervoor ging verven.

Zien jullie meteen een detail.

Na 18 maart komen alle labyrintquilts in volle glorie op onze bloggen!!!
Ze zullen heel verschillend zijn.
Ik weet hoe het altijd weer een verrassing is wanneer we het eindresultaat van een opdracht aan elkaar laten zien. Dus verheug je er op, ik doe dat in ieder geval wel.

Gisteren bezocht ik met mijn vriendin Bep de handwerkbeurs in Zwolle.
Heel druk, maar o zo de moeite waard.
Heel lang rondgelopen, zoveel moois gezien.
Ook dingen gekocht, maar daarover kan ik niets vertellen.
Het worden kadootjes voor iemand en die iemand leest mijn blog.
Ik wil heel graag dat het een verrassing blijft.
Moeilijk hoor, want het zijn toch leuke materialen en ik ga er toch mooie dingen van maken!!!!!

Ik kreeg heel veel reakties op mijn gebreide rok.
Gebreid van Noro sockyarn volgens een Noro patroon.
Misschien kan ik daar morgen, of anders volgende week meer van vertellen.....
.....van die leuke rok.
Daar heb ik nu al (voor) plezier van.
Ook voor jullie allemaal :
Veel plezier bij alles wat je doet.
Tjuus.









dinsdag 22 februari 2011

Wandelen door het land van melk en honing.


Vorige week dinsdagmiddag en vanmorgen wandelden wij door het land van melk en honing.
De gehele tocht is 20 km, te ver voor een ochtend of middag.
Dus splitsten wij de wandeling in tweeen.
(Ik heb nog niet door, hoe ik die 2 puntjes op de 3e e kan krijgen, graag advies).
Wij zagen nog melk, nog honing onderweg.
Daarvoor wandelden we in het verkeerde seizoen.
Het deel van vorige week leidde ons door het stukje van de melk.
Het was een heel mooie enigszins voorjaarsachtige middag.
Goed wandelweer dus.
Veel mooie oude boerderijtjes, die nu particulier worden bewoont. Soms prachtig zijn verbouwd.
Er bloeiden onderweg zomaar sneeuwklokjes.
Daar moest natuurlijk een foto van gemaakt.

Het deel van vandaag liep duidelijk door het stukje van de honing.
Over de heide.

Het was een prachtige wintermorgen, volop zon en je merkt al goed, dat de zon aan kracht wint.


De club was compleet vandaag, 7 personen!!!

Er is altijd veel te zien onderweg.
Vorige week werden we getrakteerd op 5 wilde zwijnen.
 Natuurlijk niet zo snel het fototoestel bij de hand, jammer.
We zagen ze in de verte rustig een bospad oversteken.

Vandaag zagen we veel verse sporen van herten, zo prachtig!!!


Deze morgen kwam de temperatuur niet boven 0gr.C.


De plassen waren overal bevroren.

Deze wandelmorgens worden altijd als heel bijzonder ervaren.
Zomaar op een dinsdagmorgen, te voet door die prachtige natuur.
Wat wil een mens nog meer?

 KOFFIE!!!!!!!


Morgen maar weer eens verder werken aan mijn labyrint.
Ik nader de fase van sleuven aanzetten.
Niet het allermooiste gedeelte, maar ik heb me aangewend, dit meteen te doen, dan is dat maar af.
Ga ik doen met veel plezier, wens jullie hetzelfde toe, bij al je werkzaamheden.
Tjuus.







zaterdag 19 februari 2011

Klosjes, breien en kleding maken

 Afgelopen week heb ik 20,
ja, ja, 20 !!!! klosjes gemaakt.

Ik had er vorige week 20 geknipt en bij mijn stoel in de kamer neergelegd.
Tijdens een kopje koffie kan je heel goed even een klosje maken, maar wat zie je hier???

Ook tijdens het eten koken kan dat prima!!!! Ik mag heel graag breien en dat doe ik ook altijd tijdens het eten koken.
De bol wol in de schortzak, wanneer je even bij het vlees moet blijven, kan je heel goed een paar naalden breien.
Tja, of je staat er gewoon bij te wachten, of je loopt er bij weg, met het risico dat er iets fout gaat, of....
je staat er bij te breien en nu dus ook klosjes te maken.
Zien jullie dat witte vlekje, rechts onderin?
Dat is een af-klosje, gemaakt tijdens het braden van 2 vegetarische burgers.


Er liggen nu weer 10 geknipte klosjes klaar,
dus ik ga daar weer lekker mee verder, tijdens...... van alles en nog wat.

Ook heb ik gebreid deze week, een heel erg leuk vestje afgemaakt.
Ik zag dit vestje vorig jaar op de handwerkbeurs in Zwolle.
Was er meteen helemaal weg van!
Het materiaal was niet in de stand op voorraad, het kon worden opgestuurd, maar ik vond het veel leuker om naar haar toe te reizen en het in de winkel te kopen.
Dat heb ik een tijdje geleden gedaan.

Reed ik onderweg ook nog te hard. In plaats van ergens 50 km, reed ik 65!!!!!km.
Een bon van € 65 !!!!!
Baaaaaalen!!!!!!
Dat werd een duur vestje.

Maar verder was de reis de moeite waard. Het is heel leuk om ook eens in een andere winkel te kijken.
Je doet dan weer allerlei ideetjes op.
Het vestje is gebreid van een papierachtig materiaal, "paper" van HABU textiles, samen met een
stainless steel draad. Het patroon heet "shippo" tail jacket.


Ik ben wel erg blij dat het af is want het breide niet gemakkelijk.
Je zou de draad kunnen vergelijken met raffia, dat kent iedereen wel.
Nou, daar ga je niet 1, 2, 3 mee breien toch?



In de stoffenwinkel, waar ik als ik in de stad ben,
( wij wonen in een dorpje) 
altijd even naar binnen loop, vond ik warempel een stofje, precies in de kleur van die papierdraad.
Daar heb ik een jurk van genaaid.

Heel gepuzzel geweest, want er was amper genoeg stof voor.
Van 3 verschillende jurk-patronen een stukje genomen en daar weer 1 patroon van gemaakt.
't  Is toch gelukt!!!!!


Er zijn hele geinige punten aan de kraag en onder
 aan de panden gebreid waar weer een knoop in wordt gelegd.
Daar ben ik toen ik het patroon zag eigenlijk voor gevallen.


Inmiddels staat er weer iets nieuws op de pennen.
Dus stilzitten is er niet bij!!
Ik doe (dit) alles met veel plezier, ik hoop jullie ook!
Tjuus.