2 diamantjes!!!!!

Al van af mijn 18e naai ik op een Husqvarna naaimachine.

Ik ben, wat je noemt, erg merk-trouw.

Van die eerste machine kreeg ik het voor elkaar om het spoelhuis te verslijten!!!

De dealer ( die van de naaimachine!!!!) had zoiets nog niet eerder meegemaakt.

Ik houd er van om achter de machine te zitten.

Het gesnor van het apparaat klinkt mij als muziek in de oren.

Voor mij zelf maak ik bijna alle kleding, in het verleden voor mijn achterban de werkkleding, ook overhemden,colberts en pantalons, voor onze kinderen eigenlijk alle kleding, spijkerpakken tot en met jassen toe.

Ja, wat eigenlijk niet!!!

Ik deed en doe dat omdat ik het zo verschrikkelijk leuk vind om te doen!!!

Ondertussen heb ik mijn 4e Husqvarna naaimachine.

Daar hoort software bij, die nu niet echt consumentvriendelijk is.

Op de handwerkbeurs in Zwolle, die van vorig jaar, stond ook zo'n diamantje te snorren.

Ik sprak de mevrouw die er achter zat aan en vroeg haar of zij misschien iemand wist die mij het een en ander over de software kon uitleggen.

Dat kan ik!!! was haar antwoord.

En zo gebeurde het, dat ik enkele ochtenden door haar op weg ben geholpen. Met goed resultaat.

Ik gebruik "het spul" nu tenminste!!!

Een tijdje terug vroeg zij mij of ik haar wilde helpen met het uitproberen van positioneren van de grote ring.

Deze ring meet 350 bij 360 mm.

Wanneer je daarmee werkt, moet halverwege de ring gedraaid.

Je werk zo gepositioneerd, dat het keurig aansluit op het vorige geborduurde stukje.

Zo gebeurde het, dat er op een dinsdagmorgen 2 diamantjes op mijn naaikamertje stonden ratelen.

Prachtig, wij zaten er bij te glunderen!!!

Nu was ik niet degene die de gouden tip heeft aangeleverd.

Het ging zelfs verschillende keren goed fout!!!!

Maar al doende, veel proberen, logisch nadenken, kwam mijn lerares tot een aantal stappen, waarna het op de millimeter nauwkeurig voor elkaar kwam.

Die stappen kon ik gelukkig ook geheel zelfstandig uitvoeren.



het begin van.....



Wij probeerden ook andere patronen in een kleinere ring uit, dat lukte ook goed.

Na een aantal uren zaten we beiden met rode oogjes achter de machine.

Tijd om te stoppen dus.



Bij de spelden zijn de aansluitpunten. Zien jullie hoe mooi dat bij elkaar komt?

Een leerzame dag, die nog een vervolg krijgt.

Ik werd wederom gevraags om "iets" uit te proberen.

Trapunto op de naaimachine.

Dit bericht krijgt dus een vervolg. Duurt nog wel even, want die afspraak is pas eind april.

Wat een leuk vooruitzicht, het mag van mij al wel morgen!!!!

Maar ondertussen zit ik niet stil hoor, van alles onder handen.

Ik beleef daar veel plezier aan.

Dat wens ik jullie ook toe, bij alles wat je doet!!

Tjuus.