zondag 6 maart 2011

Poppendokter

Dit is de onderkant van een schoentje.
Het schoentje van een pop.
Deze pop werd gemaakt in oktober 1990.

Enkele weken geleden werd ik gebeld door een mevrouw.
Ik kwam zo achter de stofzuiger vandaan, was wat geirriteerd, "iets met een pop"......zei mijn achterban....
Hallo, u spreekt met Willy....
"Maakte u lang geleden poppen?"
"Ja".......
"Moet u eens luisteren, mijn man haalde uit de kliko van onze dochter een pop.
Hij haalde het eruit en ik zag onder een schoentje uw naam.
Bijna heel het dorp afgebeld en ja!!!! nu heb ik u te pakken!!!!
Het hoedje van de pop is kapot, wilt u het restaureren?"


Toen bleef het even stil.
Ik heb de poppenmakerij lang geleden gesloten.
Een minder goede ervaring maakte er een eind aan.
Het was goed, een leuke baan lonkte, er waren zoveel, zo heel erg veel poppen gemaakt,
het was goed zo.
Maar ik was wel verrast dat na zoveel jaren opeens een popje weer opdook.
De mevrouw kon erg goed uitleggen hoe het er uit zag. Het lag op een blad, gedragen door een kikker.
Ik wist meteen welk popje dit was.
Afspraak gemaakt,
 leuk echtpaar ontvangen,
en in een wijndoos, in een zachte doek daar lag het.
Zag er toch na al die jaren nog zo mooi uit. 

"Ik ga het maken"  was mijn reaktie.
De klei kreeg ik van een vriendin en ik kon aan de slag.


Popje in plastic, met een nieuw hoedje

Het werken met klei is niet meer mijn "ding".
Vieze vingers, de klei droogt snel op, dus je moet om een goede feeling te houden vaak je handen wassen, maar toch was het leuk om te doen!!!
Afgelopen vrijdag heeft een heel blij echtpaar het popje weer opgehaald.
Dochter was met stomheid geslagen, zo blij, zag nu eindelijk hoe het popje op het blad moest liggen.
Blijkbaar heeft het al die jaren in een verkeerde houding gelegen!!
Stakkertje....
Kijk zo hoort het

voorkant

achterkant
 




















Het heeft een paar dagen op de schoorsteenmantel gestaan en ik zei tegen mijn achterban:
"Ik zou het zo willen hebben".


6 opmerkingen:

rubato zei

Hallo,
Wat fijn dat je de pop hebt gesigneerd.
Ook ik heb zo'n handtekening onder de voet van de pop.
Toen werd ik 40 jaar!!!!
En nu ben ik......

marjolijn zei

Wat een beeldschoon popje. In die tijd maakte ik dus ook poppen, van Fimoklei. Inmiddels ook achter me gelaten. Wat mooi toch weer zo iets te zien. Ik zou er toch maar trots op zijn!

ina zei

wat een bijzonder verhaal; wat een lief popje.

Emmy zei

dat je zo iets in de kliko gooit ,,, maar goed dat ze je gevonden hebben om het te maken
het is prachtig

christina zei

Zo haalt de geschiedenis je weer in. Wat een prachtige pop trouwens. Jammer dat die hobby is verknalt door een vervelende ervaring

Anoniem zei

Wat een beeld van een popje...mens, mens, mens, wat jij allemaal maakt! Een multitalent. Het lijkt me heerlijk zo'n popje na zoveel jaren terug te zien....kriebelt het nu weer een beetje?